تابلوهایی که در سطح شهر یا مکان های مختلف نصب میشن قراره مفهومی رو برسونن ، این مفهوم فقط از طریق نوشته ها منتقل نمیشه ، بلکه طراحی و شکل ظاهری هم تاثیر زیادی در انتقال این مفهوم دارن
تابلویی که برای این مطلب انتخاب کردم خیلی تابلوه 😉 …
منظورم اینه که زیاد این تابلو رو دیدید ، مخصوصا اگر ساکن تهران و شهرهای بزرگ باشین که مشکل کمبود جای پارک بیداد می کنه . یکبار با دقت به این تابلو نگاه کنید ، و حتما اینکار رو با تابلو واقعی کارت پارک که کنار خیابون هم هست انجام بدین ، اولین تصویری که جلب توجه می کنه علامت پارک ممنوع و بعد از اون کارت پارک و ایام تعطیله و بعد از اون ساعت ۸ الی ۲۲ است .
منظور ؟
منظورم اینه که کادر سفید بیانگر چیه ؟ بیانگر توضیح پارک ممنوعه یا بیانگر حالت های استثناء برای ممنوعیت پارکه ، واضح تر بگم ، جنس نوشته ی “کارت پارک و ایام تعطیل” و “ساعت ۸ الی ۲۲” یکی است ؟ قطعا خیر ! اولی استثنا ها رو برای پارک ممنوع بودن میگه و دومی توضیح ساعت پارک ممنوع است ! پس چطور این ۲ نوشته با یک ساختار به مخاطب اطلاع رسانی میشه ؟ از طرفی عبارت به استثناء دارندگان بیرون از کادر نوشته شده و در این موارد بصورت ناخودآگاه واژه دارندگان برای هر دو عبارت داخل کادر سفید در نظر گرفته میشه ، یعنی : دارندگان کارت پارک و دارندگان ایام تعطیل
طراحی پیام و رسوندن مفهوم درست ، باعث ایجاد شدن احساس ، یا شکل گیری حس در مخاطب میشه ، و در نهایت مفهومه که منتقل میشه .
دوباره به تابلو نگاه کنید ، دارندگان کارت پارک مجاز به پارک هستند ، من کارت پارک دارم ، اما کارت پارک توی داشبورد ماشینه ، پس جریمه نمیشم و مجاز به پارک هستم ؟ ، پس بهتره این تابلوِ تابلو چطور نوشته بشه ؟
بهتره بعد از علامت پارک ممنوع تکلیف با پارک ممنوع مشخص بشه ، یعنی این تابلو چه روز و ساعت هایی معنی پارک ممنوع میده ، پس میشه ساعت ۸ الی ۲۲ ایام غیر تعطیل ، و بعد مجاز برای ارائه دهندگان کارت پارک ، یعنی کارت پارک و به هر طریقی داری باید ارائه بدی ، این ارائه یعنی پشت شیشه گذاشتن ، نشون دادن یا هر طریق دیگه ای
این عکس رو هم بعنوان جایگزین پیشنهادی درست کردم ، البته جای کار خیلی بیشتری روی متن و طراحی داره ، بعبارتی هم باید کپی رایتینگ اون پخته تر شه و هم طراحی ارتباطی تابلو بهتر شه .
